Παρά το ψυχρό ύφος της η ανακοίνωση καταγγελία της ΕΣΗΜΕΘ για την αστυνομική επιχείρηση σήμερα το πρωί στην Ειδομένη, αποκαλύπτει τους πραγματικούς στόχους της κυβερνητικής ενέργειας. Πρωί-πρωί δυνάμεις των ΜΑΤ περικύκλωσαν τους πρόσφυγες στην Ειδομένη, ενώ οι αστυνομικές δυνάμεις προχώρησαν σε δεκάδες προσαγωγές δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ με πρόσχημα την εξακρίβωση στοιχείων. Τα οποία στοιχεία αποδεικνύονταν από τις δημοσιογραφικές ταυτότητες αλλά η αστυνομία άλλες εντολές είχε.
Αφού πέτυχε η επιχείρηση “φίμωσης” του Τύπου και οι δημοσιογράφοι Έλληνες και ξένοι καθώς και οι φωτορεπόρτερ απομακρύνθηκαν περί τα 3 χιλιόμετρα, ακολούθησε η επιχείρηση σκούπα των δυνάμεων ΜΑΤ. “Η σιδηροδρομική γραμμή της Ειδομένης άνοιξε”, ήταν η είδηση που μεταδόθηκε από “κρατικές φωνές” στα media για να (ανα)μεταδοθεί χωρίς καμία άλλη μαρτυρία από τα άλλα Μέσα.
Η ΕΣΗΕΜΘ με ανακοίνωση της καταγγέλλει τις προσαγωγές που είχαν στόχο να μην υπάρξουν μαρτυρίες για το ντου των αστυνομικών δυνάμεων ενάντια σε πρόσφυγες και μετανάστες
Επιχείρηση φίμωσης Τύπου από την ΕΛΑΣ στην Ειδομένη
Επιχείρηση φίμωσης του Τύπου διεξήγαγε σήμερα το πρωί στην Ειδομένη η Ελληνική Αστυνομία πριν να αρχίσει την επιχείρηση απομάκρυνσης μεταναστών από την περιοχή.
Υπό το πρόσχημα της εξακρίβωσης στοιχείων, αστυνομικοί προσήγαγαν στις 06.30 π.μ. στο αστυνομικό τμήμα Ευζώνων δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ που βρίσκονταν στην Ειδομένη, με προφανή σκοπό να μην υπάρχει δημοσιογραφική μαρτυρία για τις αστυνομικές ενέργειες που ακολούθησαν στη συγκεκριμένη περιοχή.
Η επίκληση της δημοσιογραφικής ιδιότητας και η επίδειξη του δελτίου αναγνώρισης από τους δημοσιογράφους-μέλη της ΕΣΗΕΜ-Θ δεν κρίθηκαν από τους αστυνομικούς επαρκής λόγος για να σταματήσει η προσαγωγή των συναδέλφων.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΜ-Θ θεωρεί ενέργειες όπως η παραπάνω ξεκάθαρη προσπάθεια περιορισμού της ελευθεροτυπίας. Η προστασία του πολίτη, η οποία είναι αποστολή της Ελληνικής Αστυνομίας, προϋποθέτει την ελεύθερη διακίνηση της πληροφορίας και την ανεμπόδιστη άσκηση της δημοσιογραφίας. Ο περιορισμός τους προστατεύει μόνο αμφίβολα επικοινωνιακά συμφέροντα όσων τον επιβάλλουν.