Από το πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου στο Unfollow που κυκλοφορεί στα περίπτερα, με τίτλο “Ο δύσκολος και παρατεταμένος τοκετός της νέας διαπλοκής με το Μαξίμου”, αναδημοσιεύουμε το τελευταίο κομμάτι του ρεπορτάζ.
Αποτυπώνει με αρκετά μεγάλη σαφήνεια πως ακριβώς θα εξελιχθεί το παιχνίδι στο χώρο των media…
(…) Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών πάει χέρι-χέρι με τις νέες προτεραιότητες που θα θέσει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) στις διοικήσεις τους. Ένα από τα θέματα που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν από κοινού είναι οι συνδυασμένες ενέργειες για τη διευθέτηση των κόκκινων δανείων στις μεγάλες ή στις «ευαίσθητες» επιχειρήσεις. Στις τελευταίες ανήκουν οι ακτοπλοϊκές αλλά και οι ακτοπλοϊκές… της στεριάς, δηλαδή τα υπερχρεωμένα media.
Στις μεγάλες επιχειρήσεις οι τράπεζες -μεταξύ τους και σε πλήρη συνεννόηση με το ΤΧΣ- θα προσπαθήσουν να βρουν λύση διερευνώντας ένα πλήθος συνδυασμών με εναλλακτικά σενάρια και υποθέσεις. Μεταξύ αυτών και η ανάθεση της επιχείρησης σε καινούριο management team. Κάτι που δεν μπορεί να γίνει εύκολα σε υπερχρεωμένα και σταθερά ζημιογόνα media. Σκεφτείτε την αντίδραση του ιδιοκτήτη του ΔΟΛ που από κύριος Σταύρος… έγινε κυρ Σταύρος και δεν μπορεί ακόμη να το πιστέψει.
Εκεί η πίεση θα στραφεί προς τις συγχωνεύσεις, αλλά με όρους και προϋποθέσεις των τραπεζών ή με τμηματικές πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων που θα μπορούν να αποφέρουν έσοδα που θα εξυπηρετούν τα δάνεια. Όλα αυτά βέβαια είναι δύσκολο να περπατήσουν αν δεν μπορούν να στηριχθούν χρηματοδοτικά από τις τράπεζες και αν τα λεφτά των επενδυτών δεν μπορούν να βρουν διέξοδο στη χρηματιστηριακή αγορά.
Εν αναμονή λοιπόν των εξελίξεων. Τα πάντα θα κριθούν από την ψήφο του κουαρτέτου και των συμφερόντων που εκφράζει. Και αυτή η ψήφος έχει να κάνει με τις ιδιωτικοποιήσεις. Διότι, κακά τα ψέματα, αν οι Γάλλοι -έστω και με τη Suez για τα «νερά»- αλλά και οι Γερμανοί -με τη Fraport για τα περιφερειακά αεροδρόμια- δεν μείνουν ευχαριστημένοι από την εξέλιξη των πραγμάτων, τότε ούτε ψύλλος στον κόρφο μας. Τα πάντα εξαρτώνται από τη θέληση της κυβέρνησης να τρέξει το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων -που αποτελεί το πρώτο και αποφασιστικό μήνυμα για τους ξένους επενδυτές- και όχι από την ονοματολογία των νέων μιντιαρχών. Κανείς δεν πρόκειται να σωθεί ούτε από τον Καλογρίτσα, αλλά ούτε και από τον… Βενιάμη.
Είναι σαφές ότι τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, γαλουχημένα με τις κλασικές -και στον πυρήνα τους εύστοχες- αναλύσεις για το ρόλο της διαπλοκής πλούτου, ενημέρωσης και πολιτικής εξουσίας, έχουν όλη την καλή διάθεση… να περάσουν από τη θεωρία στην πράξη και να οικοδομήσουν τη δική τους διαπλοκή. Όμως, συναντούν το φραγμό των δανειστών που θέλουν να κρίνουν οι ίδιοι, πότε και με ποια ανταλλάγματα θα ανοίξει η στρόφιγγα για τέτοιες κινήσεις.
Τον ίδιο φραγμό συναντά και μερίδα της εγχώριας… επιχειρηματικότητας, παλαιών και νέων τζακιών, που οραματίζονται νέα κόλπα -και νέες φούσκες- αλλά η απάντηση που εισπράττουν είναι «πάρε έναν αριθμό από το μηχάνημα και θα περιμένετε στην ουρά σας». Ας μη γελιόμαστε, διαπλοκή θα υπάρξει, αλλά θα την ορίσουν αυτοί που θα έχουν πραγματικά την εξουσία του πλούτου, όσες απόπειρες -αυτόκλητες και μη- γίνουν μέχρι τότε. Άλλωστε, όσοι ασχολούνται με την τηλεόραση ξέρουν ότι με επαναλήψεις γεμίζεις τρύπες στο πρόγραμμα, αλλά εάν δεν θες να φουντάρεις, πρέπει να δείξεις φρέσκο πρόγραμμα…
[Η συνέχεια επί της οθόνης]