Το editorial στο περιοδικό Ψηφιακή Τηλεόραση του Ιουνίου
Από τη Μ. Παπαχριστούδη
Η αλήθεια είναι πως δεν είμαστε καθόλου χαρούμενοι για το πως κατέληξε η ψηφιακή μετάβαση στη χώρα μας. Ένα αλαλούμ με πολλούς υπεύθυνους και ακόμη περισσότερους ανεύθυνους. Από αυτό το περιοδικό ωστόσο πολλάκις είχαμε επισημάνει, είχαμε φωνάξει, είχαμε εντοπίσει τις πολλές αδυναμίες και αστοχίες του επιλεγμένου μοντέλου ψηφιακής μετάβασης. Πολλές φορές χαρακτηρίσαμε ως λάθος την πολιτική επιλογή να γίνει η ψηφιακή μετάβαση της τηλεόρασης ένα ακόμη διαπραγματευτικό χαρτί στο διαρκές αλισβερίσι μεταξύ της πολιτικής εξουσίας και της ιδιοκτησίας των ΜΜΕ.
Έφθασε λοιπόν η στιγμή του απολογισμού. Κι αυτός ο απολογισμός είναι πικρός. Η ψηφιακή μετάβαση ολοκληρώθηκε, όπως ολοκληρώθηκε τον Φεβρουάριο του 2015, τέσσερις μήνες μετά το πρώτο αρχικό χρονοδιάγραμμα που όριζε η κυβέρνηση. Ψηφιακή τηλεόραση δεν βλέπει το 5% του πληθυσμού, σύμφωνα με τις μετρήσεις της ΕΕΤΤ που επιμένει πως αυτό είναι «νόμιμο». Μόνο που το 5% πληθυσμού για τη δική μας χώρα με την ιδιαίτερη γεωμορφία πρακτικά σημαίνει πολλές-πολλές περιοχές με προβληματική ψηφιακή λήψη.
Τελικά τα «λευκά σημεία» του ψηφιακού χάρτη αναδεικνύονται σε γόρδιο δεσμό για την πολιτεία, την προηγούμενη κυβέρνηση και την τωρινή.
Ο πάροχος δικτύου της Digea έλαβε απόφαση να τοποθετήσει κάποιους gap fillers, περίπου 80 στις ιδιαίτερα προβληματικές περιοχές. Και σε όσες έχει άριστη συνεργασία με δήμους που παραχώρησαν τα δικά τους (αναλογικά) κέντρα εκπομπής ή οικόπεδα χωρίς χρήματα ή με ελάχιστο ενοίκιο. Την πληροφορία είχαμε γράψει στην ιστοσελίδα και το περιοδικό. Στην πράξη η Digea δεν φαίνεται να προχωρά στην υλοποίηση αυτής της απόφασης.
Το γιατί είναι αυτονόητο. Στο μεταξύ έχει γίνει το περίφημο black out των συστημάτων της, έχει ανατεθεί έρευνα σε ανεξάρτητο εκτιμητή, βγήκε πόρισμα, ελέγχεται από την αρμόδια αρχή της ΕΕΤΤ. Και κυρίως στη Βουλή ακούγεται σχεδόν καθημερινά από ανώτατα και αρμόδια στελέχη πως η σύμβαση με τη Digea έχει πρόβλημα, γκρίζες ζώνες, είναι παράνομη, θα γίνει πάλι διεθνής διαγωνισμός, κ.λ.π.
Τι άλλη απόδειξη ότι το θέμα της ψηφιακής τηλεόρασης είναι για μια ακόμη φορά μείζον πολιτικό θέμα; Όπως είναι κατανοητό, όπως γινόταν και στο παρελθόν καμία απολύτως επένδυση δεν πρόκειται να προχωρήσει και καμία ενέργεια δεν θα γίνει αν προηγουμένως δεν λήξει το πολιτικό ζήτημα. Ο νέος αναπληρωτής υπουργός ΥΠΟΜΕΔΙ Χρήστος Σπίρτζης στη συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό είναι σαφής και αποκαλυπτικός. Η υπόθεση του διαγωνισμού των ψηφιακών συχνοτήτων ελέγχεται και δεν αποκλείεται από ότι καταλαβαίνουμε η υπόθεση να πάει και σε εισαγγελέα! Ο πάροχος δικτύου της Digea δεν έχει ακόμη συναντήσει τον αρμόδιο υπουργό. Και όλοι περιμένουμε ένα νέο νομοσχέδιο για το οποίο η κυβέρνηση επιμένει πως θα περιλαμβάνει και τις ψηφιακές συχνότητες. Οι οποίες ήδη έχουν μεταβιβαστεί σε μια εταιρεία! Να, ο γόρδιος δεσμός πάλι που αποδεικνύει πως η ψηφιακή τηλεοπτική μετάβαση στην Ελλάδα ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε παντελώς λανθασμένα. Με δεκάδες υπουργικές αποφάσεις που άλλαζαν χρονοδιαγράμματα, με επαφές και διαβουλεύσεις μόνο ανάμεσα στους δυο βασικούς ενδιαφερόμενους της αγοράς, τους παρόχους δικτύου και τα κυβερνητικά όργανα.
Σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άσχετα με το τι μοντέλο έχει ακολουθηθεί, η υπόθεση της ψηφιακής μετάβασης είχε ανατεθεί σε ανεξάρτητο φορέα στον οποίο μετείχαν άπαντες οι κρίκοι της αγοράς. Εδώ η κυβέρνηση ήθελε να έχει τον πρώτο λόγο, σε συνεργασία μόνο με τους ιδιοκτήτες της τηλεόρασης. Τα αποτελέσματα αυτού του μοντέλου τα ζούμε σήμερα. Δυστυχώς οι λάθος πολιτικές επιλογές του παρελθόντος στο ζήτημα της ψηφιακής τηλεοπτικής μετάβασης καθορίζουν και το μέλλον!