Αναζητώντας στα αρχεία διαφορετικές οπτικές στην εξέγερση του 1821, διαβάσαμε πάλι για το ρόλο που είχαν οι “ψευδείς πληροφορίες” και ειδήσεις στην έκβαση της επανάστασης και του ξεσηκωμού των Ελλήνων. Διαβάζουμε για παράδειγμα: “Μετ’ ολίγον διεδόθησαν υποκώφως ψευδείς φήμαι, απηχήματα των μεγαλαυχιών των Φιλικών, αίτινες ηύξησαν τον ερεθισμό των Τούκρων εις μανίαν, και μόλις ηδυνήθη ο Σουλτάνος να εμποδίση την σφαγήν όλων των Ελλήνων εν τη πρωτευούση…
Πριν ή εγερθή εις ανήρ εν Πελοποννήσω και επί των νήσων, ανηγγέλθη ήδη δεκάκις ως βεβαία η είδησις περί επαναστάσεως των χωρών τούτων ούτω την πρώτην Απριλίου διεδόθη η φήμη περί της σκληράς σφαγής όλων των Τούρκων της Χίου, επροκάλεσε την 2 αιματηράς σκηνάς εις τας οδούς της πρωτευούσης, την 3 αστυνομικά τινα μέτρα, άτινα ήσαν σχεδόν χείρονα, και έπειτα διεψεύσθη ή αντικατέστη, ώς πολλά άλλαι, δια νέων ειδήσεων”.
Στο ιστορικό εγχειρίδιο “Ιστορία της Επαναστάσεως των Ελλήνων κατά του οθωμανικού κράτους εν έτει 1821″, του Αντ. Πρόκες-Όστεν, στρατάρχη και Πρέσβη της Αυστρίας στην Κωνσταντινούπολη, που εκδόθηκε το 1868, διαβάζουμε πως το Λάβαρο της Επανάστασης υψώθηκε στις αρχές Μαρτίου και η Πύλη το έμαθε στις 14 Μαρτίου. ” Ο δε Σουλτάνος…εν φιρμάνιον εκήρυξε τον Σούτσον και Υψηλάντην και όλους τους οπαδούς και συνεργάτες αυτών ενόχους εσχάτης προδοσίας. Ο δε πατριάρχης εξεσφενδόνησε κατ’ αυτών το ανάθεμα της εκκλησίας.”
Η ταύτιση της Επανάστασης του 1821 με την Ημέρα του Ευαγγελισμού, την 25η Μάρτη έγινε σταδιακά πολύ αργότερα, καθώς εξυπηρετούσε την επιβληθεσία ιδεολογία. Τρέχοντας το ιστορικό αρχείο στεκόμαστε και στη σύνδεση της επανάστασης του 1821 με την εξέγερση των Ελλήνων εναντίον του γερμανικού Ράϊχ, από το 1940 και τον αγώνα των Ελλήνων στη διάρκεια της Κατοχής. Η παράνομη εφημερίδα του “Οδηγητή” (στις φωτο) είναι από τις 25 Μαρτίου το 1944.