(αναδημοσίευση από “Βαθύ Κόκκινο”)
Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε η είδηση για τον θάνατο του έλληνα δημοσιογράφου Αθανάσιου Κοσσέ από τον ουκρανικό στρατό, στις 18/11, στο αεροδρόμιο του Ντονέτσκ. Ο «Φάνια» που έχει ανήλικο παιδί στην Ελλάδα και επί τέσσερις μήνες κάλυπτε τα γεγονότα στην ανατολική Ουκρανία, ήταν ένα ακόμα θύμα της φασιστικής πολεμικής μηχανής που έχουν στήσει ΗΠΑ-ΕΕ κι ουκρανικό καθεστώς.
Μέλημα του «Φάνια» ήταν να συλλέξει υλικό για να εκδώσει τη Λευκή Βίβλο με τα εγκλήματα του ουκρανικού στρατού.
(Να προσθέσουμε πως η είδηση του θανάτου του δόθηκε και στο twitter από τον Θ.Αυγερινό οποίος έγραψε πως αρχικά ο δημοσιογράφος πήγε στην Ουκρανία για να βοηθήσει τη μητέρα του αλλά έμεινε στη συνέχεια για να συγκεντρώσει στοιχεία κατά του φασιστικού καθεστώτος του Κιέβου).
Υπενθυμίζουμε ότι ο Αθανάσιος Κοσσέ δεν είναι ο πρώτος δημοσιογράφος που πέφτει νεκρός από πυρά του ουκρανικού στρατού και των φασιστικών ταγμάτων που δρουν στο πλάι του. Τουλάχιστον τέσσερις δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί και αρκετοί περισσότεροι τραυματιστεί με υπαιτιότητα του ουκρανικού καθεστώτος.
Είμαστε περίεργοι για το ποια θα είναι η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης. Θα υπάρξει τέτοια; Θα πουν «τα “θελε και τα “παθε»; Θα υπερασπιστούν τους δολοφόνους του Ποροσένκο, όπως υπερασπίζονται τα δολοφονικά ΜΑΤ που χτυπούν άοπλους νέους φοιτητές;
Σε κάθε περίπτωση το αίμα κυλάει στα χέρια του υπουργού εξωτερικών, του πρώτου πολιτικού που έσφιξε το χέρι του Προέδρου της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο.
Υπενθυμίζουμε ότι ο Αθανάσιος Κοσσέ δεν είναι ο πρώτος δημοσιογράφος που πέφτει νεκρός από πυρά του ουκρανικού στρατού και των φασιστικών ταγμάτων που δρουν στο πλάι του. Τουλάχιστον τέσσερις δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί και αρκετοί περισσότεροι τραυματιστεί με υπαιτιότητα του ουκρανικού καθεστώτος.
Είμαστε περίεργοι για το ποια θα είναι η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης. Θα υπάρξει τέτοια; Θα πουν «τα “θελε και τα “παθε»; Θα υπερασπιστούν τους δολοφόνους του Ποροσένκο, όπως υπερασπίζονται τα δολοφονικά ΜΑΤ που χτυπούν άοπλους νέους φοιτητές;
Σε κάθε περίπτωση το αίμα κυλάει στα χέρια του υπουργού εξωτερικών, του πρώτου πολιτικού που έσφιξε το χέρι του Προέδρου της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο.
Ο «Φάνια» -και κάθε ένας που πεθαίνει αντιστεκόμενος στον φασισμό- θα ζει για πάντα στις καρδιές μας!