Στον απόηχο του δικομματικού καβγά κατά την προεκλογική περίοδο, η ΕΡΤ κατέχει σημαντική θέση στους ανούσιους διαξιφισμούς κυβερνητικών του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπολιτευόμενων της Νέας Δημοκρατίας, ως κύριος προπαγανδιστικός μοχλός της εκάστοτε κομματικής εξουσίας. Η Νέα Δημοκρατία ουδέποτε έπαψε ή έκρυψε την πολιτική της για αυτήν, δεν χρειάζεται την ΕΡΤ με πλήρη λειτουργία, της αρκεί ένας μόνο τηλεοπτικός σταθμός για να προπαγανδίζει την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύται αυτή την άκρως νεοφιλελεύθερη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να κρατά την ΕΡΤ δέσμια της κρατικής προπαγάνδας.
Επιπλέον της φορτώνει οικονομικά και θεσμικά τις δικές της συμφωνίες με επιμέρους συμφέροντα, όπως για παράδειγμα των αθλητικών παραγόντων της χώρας. Για αυτό έδωσε εντολή να πληρώσει 55 εκατ. για 7 ΠΑΕ, για αυτό θα μετακινηθεί και ο ΠΑΟΚ με άλλα 6-7 εκατ. ευρώ στην κρατική τηλεόραση. Με τα χρήματα του ανταποδοτικού τέλους η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κλείνει συμφωνίες για δικό της συμφέρον.
Έτσι το πρόγραμμα της έχει γεμίσει αθλητικές μεταδόσεις και ότι περισσεύει από πρόγραμμα είναι αφιερωμένο στην προπαγάνδα μέσα από την ενημέρωση. Κάτι που καταδείχθηκε ξεκάθαρα κατά τον προεκλογικό μήνα. Η κρατική ραδιοτηλεόραση μέσω της ΕΡΤ 1 έπαιξε επάξια το ρόλο του προπαγανδιστικού διαμεσολαβητή για την κυβέρνηση αλλά και για τη Ν.Δ. Η ενημέρωση μέσα από τα δελτία ειδήσεων και κυρίως τις πολιτικές εκπομπές της ήταν βαθειά ελεγχόμενη, ελάχιστη σχέση είχε με τη δημοσιογραφική αποστασιοποίηση και ουδετερότητα. Στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής θεωρούν «αποστασιοποίηση» στα δελτία ειδήσεων την ανάγνωστη των πολιτικών ανακοινώσεων και όχι τη δημοσιογραφική παρουσίαση. Στις ενημερωτικές εκπομπές προεκλογικά, όλες οι εμφανίσεις προσώπων καλεσμένων ελέγχονταν από ενιαίο πολιτικό κέντρο, με βάση την υποχρέωση έναντι της Ν.Δ, των ισσοροπιών έναντι του ΚΙΝΑΛ και της τήρησης στοιχειωδών κανόνων έναντι του ΚΚΕ. Η προβολή ωστόσο κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ προσέγγισε αυτές τις μέρες τα όρια της πλύσης εγκεφάλου.
Στους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς το φαινόμενο αντιμετωπίζεται με άλλους όρους, οι ιδιοκτήτες δείχνουν ξεκάθαρα τις προτιμήσεις τους σε κόμματα και πρόσωπα. Για την ΕΡΤ όμως ισχύουν άλλοι κανόνες και όρια. Η κοινωνία, το κίνημα που αγωνίστηκε για την επάνοδο του σήματος της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης όχι μόνο έχει αποκλειστεί από τα κρατικά κανάλια, αντιμετωπίζεται πλέον με χλευασμό από τους μηχανισμούς που στήθηκαν στην ηγεσία τους.