Γιατί δεν μιλά κανείς για τις παρενοχλήσεις στην TV;

Ματίνα Παπαχριστούδη στο ΠΡΙΝ του Σαββατοκύριακου

Μαζί με τη «βόμβα» που έσκασε στα πλατό του κόσμου του θεάματος και της ψυχαγωγικής τηλεόρασης, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση του «δράστη» και παρουσιαστή της εκπομπής του ΑΝΤ1 «Ράδιο Αρβύλα», Στάθη Παναγιωτόπουλου, φούντωσε πάλι η συζήτηση για το ποιόν και το περιεχόμενο των σατιρικών εκπομπών, των ριάλιτι και των σόου.  Ο –πρώην πια– παρουσιαστής απομακρύνθηκε από τη συγκεκριμένη εκπομπή όχι γιατί ήταν γενικά γνωστό σε όλους στην παραγωγή πως επί χρόνια είχε ως τακτική να παρενοχλεί σεξουαλικά γυναίκες, αλλά και επειδή ξεσκεπάστηκε ότι διατηρούσε στο διαδίκτυο, ακόμη και μετά τη μήνυση εναντίον του, σειρά πορνογραφικών βίντεο. Δεν ήταν, λοιπόν, μια ακόμη υπόθεση «εκδικητικού πορνό» (revenge porn) που εξαπλώνεται ως μάστιγα στα ψηφιακά δίκτυα. Είναι κάτι που αγγίζει τη δομή, τη λειτουργία και το στήσιμο ολόκληρης της ιδιωτικής τηλεόρασης. Ο παρουσιαστής, άλλωστε, ένιωθε παντοδύναμος υπό την «προστασία» του λαμπερού τηλε-σκηνικού.

Ως κατεξοχήν χώρος σκηνοθετημένου θεάματος, η τηλεόραση θα είχε πολλά να καταθέσει στο κεφάλαιο των «σεξουαλικών παρενοχλήσεων». Κι όμως, ο χώρος αυτός έμεινε παντελώς εκτός των σαρωτικών αποκαλύψεων στο πλαίσιο του κινήματος #metoo που ξέσπασε πέρυσι. Άχνα δεν ακούστηκε για αυτά που πολλοί γνωρίζουν, αυτά που κινούν τα νήματα μιας πετυχημένης καριέρας στην TV. Δεν θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά.


Η ίδια η εκπομπή του «Ράδιο Αρβύλα» στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στις χοντροειδείς-κακόγουστες πλάκες της, στην κλασική φρασεολογία υποβιβασμού και ευτελισμού του γυναικείου φύλου. Το μοντέλο της πολύ πετυχημένης τηλεοπτικής παρουσίας για τις γυναίκες, αλλά και για πολλούς νέους άνδρες, είναι η αποδοχή του ρόλου τους ως «αντικειμένων» και «προϊόντων» προς διάθεση και πώληση — κι όχι μόνο σκηνοθετημένα στα πλατό.

Ένα μοντέλο που οφείλουν να αποδεχτούν όλοι όσοι θέλουν να κάνουν «καριέρα», που ενισχύεται με το περιεχόμενο των ριάλιτι σόου, στα οποία το γυμνό, ο ευτελισμός, η απαξίωση της προσωπικότητας αποτελούν ύψιστο κριτήριο εμπορικότητας.
Κι από την εμπορική διάθεση των «προσώπων – σεξουαλικών προϊόντων» ως την σεξουαλική παρενόχληση και εκπόρνευση, μεσολαβεί ένας δρόμος σιωπής…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *