Σε πρόσφατη συνάντηση συνδικαλιστών της ΕΣΗΕΑ με τον υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής Νίκο Παππά με θέμα τη «στήριξη» του έντυπου Τύπου τέθηκε για πρώτη φορά από την πλευρά του υπουργού, το «αίτημα» δημιουργίας ενός νέου οργάνου παρακολούθησης και ελέγχου δημοσιευμάτων και δημοσιογράφων. Όργανο που θα έχει και κατασταλτικό χαρακτήρα. Το επιχείρημα του υπουργού ήταν πως θα πρέπει το συνδικαλιστικό όργανο να βοηθήσει ώστε να χτυπηθεί το φαινόμενο των fake news.
Η πρεμούρα της κυβερνητικής εξουσίας να χτυπηθεί το φαινόμενο των fake news δεν είναι τόσο αθώα. Και εκπορεύεται από τα κέντρα εξουσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι άραγε τυχαίο πως σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Επιτροπής και με πρωτοβουλία του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ τέθηκε το ζήτημα ως ύψιστης σημασίας με σκοπό να εκδοθούν νέες νομοθετικές διατάξεις για τις «ψευδείς ειδήσεις» στο Διαδίκτυο ακόμη και μέσα στο 2018. Για το λόγο αυτό διεξάγεται ως και τον Φεβρουάριο δημόσια διαβούλευση σε επίπεδο χωρών της Ε.Ε.
Είναι πάντως ειρωνεία να εμφανίζεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως προστάτης της δημοκρατικής ενημέρωσης, όταν σύμφωνα με μελέτη ανεξάρτητων δημοσιογραφικών οργανισμών, κάθε κυβέρνηση, οικονομικός οργανισμός αλλά και πολιτικοί-οικονομικοί θεσμοί στην Ευρώπη, έχουν αναγάγει τα fake news σε κρίσιμο τομέα της προπαγανδιστικής τους πολιτικής και ελέγχουν έτσι το σύνολο των ΜΜΕ.
Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από τις πρώτες κιόλας μέρες της κυβέρνησης της έχει αναγάγει τον έλεγχο των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων μέσω των social media σε επιστήμη. Χρηματοδοτεί και απασχολεί απευθείας ή έμμεσα εκατοντάδες πένες που παράγουν, αναπαράγουν και διαδίδουν news και fake news κατά κυβερνητική παραγγελία. Κυρίως στα κοινωνικά δίκτυα, όπου η ανωνυμία και το ασφαλές περιβάλλον διακίνησης ειδησεογραφίας αποτελούν πρόσφορο και ανέξοδο έδαφος για την επιδιωκόμενη χειραγώγηση.
Σε λίγους έκανε εντύπωση η πρωτοβουλία του υπουργείου Παιδείας να αποκτήσει στην επίσημη ιστοσελίδα του υποκατηγορία στο «Γραφείο Τύπο» υπό τον τίτλο fake news. Και εκεί «κρεμάει» ως ψεύτες και ανυπόληπτους τους δημοσιογράφους και τα δημοσιεύματα που δεν αρέσουν στον υπουργό.
Πρόκειται για δυο μόνο γνωστές επιχειρήσεις ελέγχου της ενημέρωσης από την κυβέρνηση. Η πιθανή συμφωνία των συνδικαλιστών δημοσιογράφων στην υπουργική απαίτηση για τη δημιουργία ενός νέου οργάνου ελέγχου δημοσιογραφικού περιεχομένου, με όποιο τίτλο κι αν εμφανιστεί και με πρόσχημα την καταπολέμηση του φαινομένου των fake news, θα σημάνει και την επιβεβαίωση της πλήρους υποταγής στην πολιτική εξουσία.
Από τη στήλη “Πίσω από τις κάμερες” στο κυριακάτικο ΠΡΙΝ