Σήμερα αρχίζει το συνέδριο της ΠΟΣΠΕΡΤ με όλα της ΕΡΤ τα ζητήματα ανοιχτά. Κι όμως συνδικαλιστικά δεν υπάρχει πουθενά κάποια δημοσίευση για τις εργασίες του συνεδρίου, τα προβλήματα που υπάρχουν. Ένα συνέδριο, με συζήτηση δυστυχώς μόνο για τους συγκεκριμένους συσχετισμούς και γραφειοκρατικές οπτικές. Μια πτυχή των όσων συμβαίνουν στην πραγματικότητα στο ραδιομέγαρο μετά την επιβολή του περίφημου newsroom στο οποίο ενοποιήθηκε το ειδησεογραφικό περιεχόμενο από όλα τα Μέσα της ΕΡΤ και φτιάχνεται-κατασκευάζεται σε μορφή ειδήσεων και ρεπορτάζ από τους τοποτηρητές του Μαξίμου και της διοίκησης, συνεχίζουν να δίνουν μεμονωμένες προσωπικές αναρτήσεις εργαζομένων στους λογαριασμούς τους στα ψηφιακά Μέσα. Αντιγράφουμε μια από αυτές υπό τον τίτλο τίτλο “Dreamland… Covidland… The land of viruses and more!!! Ή αλλιώς και #NEWSROOM …” από τη Σοφία Συκινιώτη
Εργασιακή γαλέρα, για λίγους και ΜΗ εκλεκτούς, που τους υποχρεώνουν να δουλέψουν, ακόμη και οταν ασθενούν, λόγω ελλείψεως προσωπικού… (?????), σε ανήλιαγα, μεσαιωνικού τύπου, γραφεία, όπου το ονειρο ολίγων “ταρτούφων” εγινε ο εφιαλτης δεκαδων εργαζομενων. ούτε τα πλαστικά χωρίσματα και τα άδεια μπουκάλια αντισηπτικού, εμπόδισαν τους ιούς και τις κόρες να χορεύουν…
Ούτε το εξονυχιστικο καθάρισμα, πριν ξεκινήσουμε τη δουλειά. Γιατί δεν φυσάει ούτε “δυτικός” , ούτε “ανατολικός”, φυσάει ανοησία…
Μπαίναμε, βγαίναμε, ο ένας μετά τον αλλον σε στουντιο, που δεν αερίζεται, γιατί οι εκλεκτοί συνεντευξιαζόμενοι έπρεπε να εξαντλήσουν και το δευτερόλεπτο, μην χάσει ο ακροατής κάνα βαθυστόχαστο σχόλιο… Και αφου πέσαμε σαν τα κοτόπουλα, ξεκληρίστηκε μια ολοκληρη βάρδια, ταυτόχρονα, για πρώτη φορά…, τότε λάβαμε προειδοποιητικα e mail, να μας εφιστούν την προσοχη, για αυτα που καποιοι φωναζαμε, αλλα μας ελεγαν γραφικους!!! Δύο χρόνια Κορωνοιού, στο “ανεξάρτητο”, τότε, ραδιόφωνο, που δεν υπήρχε ο συγχρωτισμός, με τους αγαπητούς συναδέλφους της τηλεόρασης, δεν έσταξε η μύτη μας.
Καταντήσαμε σαν τις κεντίστρες, που αν δεν υπήρχαν τα γελοία διαχωριστικά θα ακουμπούσαν οι αγκώνες μας. Τώρα, βέβαια, μέχρι να μας κάνουν κονσέρβα, ακουμπάνε οι πλάτες μας…
Φυσάει παραφουσκωμένους εγωισμους, που με εμποδίζουν να αναπνεύσω…
Δεν θέλω καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και κανονισμούς, γνωρίζοντας ότι δεν καίγεται σε κανέναν, εκ της διοικησεως, καρφί για την υγεία μου…
Θέλω να συνεργάζομαι με ανθρωπους που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Που δεν επαίρονται για τους δήθεν θριάμβους τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό.
Που αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους…
Ας αναλάβουν επιτέλους κάποιοι τις ευθύνες τους για αυτή την κακοδιοίκηση, την κακοδιαχειριση, για τα εργασιακά ανομήματα.
Μετά την κατάργηση της ραδιοφωνίας, σύμφωνα με το ΤΕΡΑΤόγραμμα, ως αυτοτελής πυλώνας εντός της ΕΡΤ, εμείς που την υπηρετήσαμε με αγάπη, διασκορπιστήκαμε ή θαφτηκαμε σε ένα, επικίνδυνο, για την υγεία μας, απόρριγμα, απόβγαλμα, έκτρωμα…
Τελικά, ο Διάβολος ειχε πολλά ποδάρια..