Ματίνα Παπαχριστούδη στο ΠΡΙΝ του Σαββατοκύριακου
Στα μέσα του Οκτώβρη, 7 διεθνείς δημοσιογραφικές ενώσεις κάλεσαν δημόσια την κυβέρνηση Μητσοτάκη να αποσύρει την τροποποίηση του άρθρου 191 του Ποινικού Κώδικα, δηλώνοντας έμμεσα αλλά με σαφήνεια πως μόνο η κυβέρνηση Όρμπαν στην Ουγγαρία ποινικοποίησε την ελεύθερη γνώμη μέσω δια- δικτύου, με πρόσχημα τις «ψευδείς ειδήσεις». Η κυβέρνηση τις αγνόησε, όπως αγνόησε την αντίδραση της ΕΣΗΕΑ και τις διαμαρτυρίες νομικών και κινημάτων. Έτσι, στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής άρχισε η επεξεργασία του Ποινικού Κώδικα. Στο δε άρθρο 191, απλώς μειώθηκε ο αριθμός των προτάσεων σε σχέση με το προσχέδιο νόμου…
Η κυβέρνηση τελικά επέλεξε να ξεπεράσει τον Όρμπαν. Επιμένει στην ποινικοποίηση και την καταστολή της ελεύθερης γνώμης στο διαδίκτυο αλλά και τα ΜΜΕ συνολικά, χρησιμοποιώντας αόριστα την έννοια των «ψευδών ειδήσεων». Διατηρεί τη δόλια αναφορά για «ψευδείς ειδήσεις που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία». Διατηρεί και την αύξηση των ποινών φυλάκισης «τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή», που πρακτικά οδηγεί σε ποινή φυλάκισης έως και 5 έτη. Επιμένει ακόμη στην «ποινική ευθύνη του ιδιοκτήτη ή εκδότη ΜΜΕ», μέσω του οποίου δημοσιοποιούνται οι χαρακτηριζόμενες ως «ψευδείς ειδήσεις», μια αναφορά μάλιστα που δεν υπήρχε στον προηγούμενο Ποινικό Κώδικα.
Παρά τις αντιδράσεις, κυρίως από διεθνείς οργανώσεις, σαν να υπάρχει χούντα στην Ελλάδα, η κυβέρνηση της ΝΔ ξεκαθαρίζει τον στόχο της. Όπου δεν έχει αποτέλεσμα η χειραγώγηση, η προπαγάνδα και η εξαγορά θα υπάρχει καταστολή. Μιλώντας, πρακτικά, για όσους δημοσιολογούν στα Ψηφιακά Μέσα ή σε Μέσα ενημέρωσης, η επίκληση από την κυβερνητική ή άλλη εξουσία ότι «διασπείρει ψευδείς ειδήσεις», φέρνει τον δικαστή, ο οποίος θεωρεί ότι προκαλούν ανησυχία ή φόβο στους πολίτες ή την κρατική πολιτική. Η κατασκευή ενόχου ολοκληρώνεται με την τιμωρία. Εάν το εν λόγω άρθρο περάσει στη Βουλή, κάθε διαδικτυακή ιστοσελίδα και κάθε ΜΜΕ μπαίνει σε καθεστώς ομηρίας και εκφοβισμού για οτιδήποτε δεν εγκρίνεται από την κυρίαρχη πολιτική.
Η απουσία αντίδρασης στην θεσμοθέτηση της καταστολής στην ελεύθερη άποψη ΜΜΕ και δημοσιογράφων μέσω διαδικτύου από τους ιδιοκτήτες των μίντια (με ελάχιστες εξαιρέσεις) και τα στελέχη του κλάδου, πιστοποιεί τη βαθιά αλλαγή στον χαρακτήρα και τον ρόλο τους. Πρακτικά, πλέον, δεν υφίσταται η περίφημη «Τέταρτη Εξουσία» των ΜΜΕ στο αστικό δημοκρατικό πολίτευμα, καθώς ενσωματώθηκε στην Πρώτη Εξουσία, την κυβερνητική.