Από τον Γιάννη Χρυσοβέργη (αναδημοσίευση από τη σελίδα του στο fb”)
«Θα την πληρώσουν οι μαθητές επειδή πήγαν οι αριστεριστές με τα δοκάρια και τα κράνη έξω από το σχολείο τους για να τους δείρουν και τελικά έφυγαν οι ίδιοι δαρμένοι». Με τη φράση αυτή συνόψισε την επίθεση ναζιστικού τάγματος εφόδου σε «αριστεριστές» φοιτητές φίλος -δεν αναφέρω το όνομά του γιατί δεν πρόκειται για προσωπική, αλλά για συλλογική στάση την οποία αυτός τόσο γλαφυρά διατύπωσε- συντηρητικός δημοσιογράφος. Από ειδησεογραφικής άποψης ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι «αυτοί που έδειραν» είναι μαθητές του 1ου και 2ου ΕΠΑΛ Σταυρούπολης.
Επίσης ουδείς δικαιούται να αμφισβητήσει -καθ’ όσον ήδη εξέδωσε ανακοίνωση το ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ με την οποία και ανέλαβε την ευθύνη της επίθεσης- ότι «αυτοί που έδειραν» δεν ήταν απλώς μαθητές αλλά οργανωμένο τάγμα εφόδου.
Κι εντούτοις η θηριώδης αυτή «λεπτομέρεια» χάθηκε χθες από τα καθεστωτικά ΜΜΕ.Συμβαίνει να διαβάζω αυτή την εποχή ένα βιβλίο ενός Γάλλου δημοσιογράφου, του Ντανιέλ Σναιντερμάν, με θέμα τη στάση των ξένων ανταποκριτών στη Γερμανία από το 1932 ως το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τίτλο «POURQUOI N’ ONT ILS RIEN DIT ? » (ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΠΑΝ ΤΙΠΟΤΑ;). Κι εκείνο που τονίζει -κι αναζητά απαντήσεις- είναι γιατί επί τόσα χρόνια οι ξένοι ανταποκριτές δεν έλεγαν τίποτα για τις συστηματικές διώξεις των Εβραίων και όχι μόνο. Και, δευτερευόντως, επισημαίνει ότι, με μερικές σπάνιες εξαιρέσεις ξένων ανταποκριτών οι οποίοι σύντομα απελάθηκαν από το Βερολίνο, τις ναζιστικές θηριωδίες κατάγγελλε μόνο η κομμουνιστική Humanité, αλλά αυτή ουδείς την έπαιρνε στα σοβαρά διότι ακριβώς ήταν όργανο του κομμουνιστικού κόμματος.
Είμαι υποχρεωμένος να θυμίσω ότι την ίδια ακριβώς στάση επιδείκνυαν απέναντι στη βία της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ οι εγχώριοι «σοβαροί» δημοσιογράφοι από τη δεκαετία του ‘90. Είμαι υποχρεωμένος να υπενθυμίσω επίσης, ότι η αγαπημένη θεματολογία των ναζί στην Ελλάδα, η διαβόητη «εισβολή» μεταναστών, η «αύξηση» της εγκληματικότητας και πόσο «ευθύνονται οπι μετανάστες» γι αυτήν, ήταν επί μια εικοσαετία αντικείμενο εκτενέστατων ρεπορτάζ, παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία της Αστυνομίας διέψευδαν πανηγυρικά τα συμπεράσματα των «έγκυρων» συναδέλφων.
Είμαι ακόμα υποχρεωμένος να υπενθυμίσω ότι τα πογκρόμ των ναζί κατά των μεταναστών από το 2011 και μετά περνούσαν στα ψιλά των τηλεοπτικών ρεπορτάζ, αν δεν αγνοούνταν συστηματικά. Ότι «έγκριτοι» δημοσιογράφοι ζητούσαν στεντορία τη φωνή, τη συνεργασία της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ με το «σοβαρό κομμάτι» της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ κι ότι γι αυτή τους τη στάση επιβραβεύτηκαν με μια θέση στα ψηφοδέλτια της ΝΔ και την εκλογή τους στα βουλευτικά έδρανα της σημερινής κυβερνητικής πλειοψηφίας.Κι ότι έτσι συνέχισαν τα «έγκριτα» ΜΜΕ μέχρι τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, όταν υπό την πίεση του Ισραήλ που έθετε επιτακτικά όρο για την αναβάθμιση των σχέσεών του με την Ελλάδα τη διάλυση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ η κυβέρνηση Σαμαρά αναγκάστηκε να δράσει.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ είναι ότι, όπως στη Γερμανία του Χίτλερ ΜΟΝΟ οι κομμουνιστές κατάγγελλαν τις θηριωδίες του καθεστώτος κι αντιμετωπίζονταν από τους υπόλοιπους ως «γραφικοί» έτσι και σήμερα στην Ελλάδα η τρομοκρατική δράση των ναζί είναι θέμα μόνο για κάποιους «γραφικούς αριστεριτές» -όρος που περιλαμβάνει ακόμα και το ΣΥΡΙΖΑ- ενώ για όλους τους άλλους είναι τέλος Σεπτέμβρη κι έχει καλό καιρό.Θέλω τέλος να υπενθυμίσω σε όλους αυτούς τους «έγκυρους» δημοσιογράφους ότι υπάρχουν 500.000 ψηφοφόροι -μπορεί και περισσότεροι- που διψούν για αίμα μεταναστών και μπολσεβίκων, όπως ακριβώς στη Γερμανία του ‘30, οι ψηφοφόροι του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος διψούσαν για αίμα Εβραίων και μπολσεβίκων.
Με τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ μπορεί να σταθήκαμε τυχεροί, καθώς οι ηγέτες της αποδείχτηκαν κότες λειράτες κι ανέστειλαν την τρομοκρατική δράση της οργάνωσής τους μόλις προφυλακίστηκαν μήπως και πέσουν στα μαλακά με αποτέλεσμα να απογοητεύσουν τους ψηφοφόρους τους, δε σημαίνει όμως ότι θα συμβεί το ίδιο και με το επόμενο ναζιστικό μόρφωμα. Τα τάγματα εφόδου είναι εδώ κι απλώς αναζητούν μια νέα πολιτική ομπρέλα.