Ματίνα Παπαχριστούδη στο ΠΡΙΝ του Σαββατοκύριακου
Το βασικό σε μια είδηση, σε οποιαδήποτε είδηση ή ρεπορτάζ, είναι η αναφορά στο «πότε- πού- πώς- ποιος- γιατί». Με αυτόν τον άξονα περιγράφονται τα γεγονότα, αναλόγως σε ποια ερώτηση πέφτει το βάρος της απάντησης ανά Μέσο και δημοσιογράφο, προκύπτει η οπτική, θέση ή και προπαγάνδα στην ενημέρωση των πολιτών. Σήμερα, τόσο στη διαχείριση της πανδημικής κρίσης όσο και στο πρόσφατο βραχύ κύμα κακοκαιρίας της «Μήδειας», η πλειονότητα των ελεγχόμενων Μέσων και οι ενσωματωμένοι στην κρατική πληροφόρηση δημοσιογράφοι έχουν πάρει διαζύγιο ακόμη και από τις απλές αρχές της ενημέρωσης. Η διακίνηση του κυβερνητικού αφηγήματος απαιτεί αφενός την απόκρυψη των πραγματικών υπευθύνων, αφετέρου την ανακατασκευή της ίδιας της πραγματικότητας.
Τι συνέβη τις προηγούμενες ημέρες; Η εθνική οδός έκλεισε με απόφαση ενός υπουργού για να μην επωμιστεί ο ιδιώτης-αφέντης το κόστος καθαρισμού, κόβοντας τη χώρα στα δυο, οδηγώντας σε εγκλωβισμό εκατοντάδες ανθρώπους. Η ίδια η πόλη αποκόπηκε σε δυο και τρία κομμάτια. Χιλιάδες νοικοκυριά κυρίως στα Βόρεια Προάστια έμειναν επί τρεις ημέρες χωρίς ρεύμα, σε άλλες περιοχές δεν είχαν νερό, το Διαδίκτυο έπεφτε. Δέντρα έπεσαν στο κέντρο της Αθήνας. Πουθενά δεν φάνηκαν εκχιονιστικά, αλατιέρες, υπεύθυνοι και αρμόδιοι. Εκατοντάδες σκηνές προσφύγων στα καμπ της απανθρωπιάς στην Αττική κατέρρευσαν.
Τι έδειξαν κι είπαν τα ΜΜΕ; Την πραγματικότητα όπως τη βιώνει και την ποδηγετεί η κυβέρνηση. Τον καθαρισμό του Συντάγματος, τον χαλαρό καφέ του πρωθυπουργού με τα ανώτατα στελέχη της κυβέρνησης να χαζογελάνε στον φακό με το κτίριο της Βουλής στο παρασκήνιο. Είδαν και κατέδειξαν την «πρωτοφανή» κακοκαιρία ως τον μόνο «υπεύθυνο» και ένοχο για την πλήρη διάλυση του κρατικού μηχανισμού.
«Νεκρούς άφησε πίσω του ο χιονιάς». Αυτή ήταν η κύρια είδηση που έπαιζε σε παραλλαγές στην τηλεόραση. Έδωσαν σε ένα αναμενόμενο καιρικό φαινόμενο χαρακτηριστικά πολιτικού προσώπου. Στη «Μήδεια» φόρτωσαν τη διάλυση όλων των αναγκαίων υποδομών και με αυτή επιχείρησαν να κατασκευάσουν την αιτία –το «γιατί»– στην ανυπαρξία παρέμβασης των δημόσιων μηχανισμών. Ο στόχος ήταν πολύ φανερός, να προστατευθεί η κυβέρνηση της ΝΔ με κάθε τρόπο.