ΝΟΣΕΙ η προστασία από τον κορονοϊό!
Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα stonisi.gr
Επικίνδυνες καταστάσεις από τη διαχείριση της πανδημίας στη Λέσβο. Ανάγκη επίσημης καθημερινής ενημέρωσης χωρίς μικροκομματισμό, μικροπολιτικές και μικρότητες
Στα δύσκολα λέει φαίνεται ο ρόλος του καθενός. Και η Λέσβος από τις 12 του Αυγούστου έχει μπει σε μια χωρίς προηγούμενο δίνη δημόσιας ασφάλειας. Αυτή του κύματος της πανδημίας του κορονοϊού.
44 κρούσματα μέχρι χτες Δευτέρα 24 Αυγούστου το βράδυ. Από αυτά κεντρικά ο ΕΟΔΥ έχει μεταδώσει σχεδόν τα ¾, με τα περισσότερα από αυτά να ανακοινώνονται έτσι όπως βολεύει τα νούμερα κεντρικά, για να μην εκτοξευτεί ο συνολικός αριθμός στα ύψη.
Tην ίδια ώρα σε τοπικό επίπεδο η ενημέρωση και η διασταύρωση των πληροφοριών γίνεται από συνεπείς στις αρχές της δημοσιογραφίας, δημοσιογράφους κυριολεκτικά μετ’ εμποδίων, αφού δεν υπάρχει επίσημη ενημέρωση. Ενημέρωση για μια αρρώστια που μπορεί να στείλει στο νοσοκομείο ή και στο θάνατο μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας.
Μικροπολιτικά και μικροκομματικά αλισβερίσια και μικρότητες από ανθρώπους που έλαχε να έχουν στον τόπο μας τα ηνία της διαχείρισης ενός τέτοιου σοβαρού ζητήματος που μπορεί να αλλάξει τη μοίρα του τόπου.
Αδυναμία να υπάρξει συντονισμός των αρμόδιων υπηρεσιών. Ποιες είναι αυτές; Ο ΕΟΔΥ, η Ελληνική Αστυνομία, οι υπηρεσίες πολιτικής προστασίας και ιδιαίτερα οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι, οι τοπικές υγειονομικές αρχές, ο ηχηρά σιωπών Ιατρικός Σύλλογος. Πόσες από αυτές συμμετέχουν σε ένα συντονιστικό όργανο που καθημερινά συνεδριάζει και συντονίζει τη μάχη κατά της πανδημίας; Υπάρχει τέτοιο όργανο: Πότε ενημερώθηκε η κοινή γνώμη για το τι πραγματικά συμβαίνει; Για το τι πρέπει να κάνουμε ΌΛΟΙ;
Τουφεκιές στον αέρα από τους περισσότερους, αφορμής δοθείσης κάλυψη μικροσυμφερόντων, μικροκομματικές και μικροπολιτικές και μικρότητες…
Οι «άριστοι» σε τοπικό επίπεδο αποδεικνύονται ΑΝΙΚΑΝΟΙ και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ.
Όπως χαρακτηριστικά έλεγε σήμερα στέλεχος της δημόσιας ζωής όσοι καταλαβαίνουν το πρόβλημα και προσπαθούν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση του βρίσκονται μπροστά σε ένα κύμα «αδιάλλακτης παραφροσύνης».
Προσωρινά κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι κερδίζουν από αυτή την ιστορία. Η αλήθεια είναι πικρή και μία. Μεσοπρόθεσμα θα κλαίνε πάνω από τάφους, πάνω από διαλυμένες τοπικές οικονομίες, πάνω από διαλυμένες ζωές, πάνω από τα ερείπια ενός τόπου που θα έχει διαλυθεί.
Ποιος από αυτούς αλήθεια σήκωσε το τηλέφωνο να ενημερώσει όσους αντιμετώπισαν το πρόβλημα στη Λέσβο με τον τρόπο που αντιμετώπισαν το ανάλογο πρόβλημα της Μυκόνου ότι Η ΛΕΣΒΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΥΚΟΝΟΣ; Ότι στη Λέσβο ο κορονοϊός δεν ζει στις λιγοστές πια ταβέρνες που παλεύουν να επιβιώσουν αλλά σε άλλες συναθροίσεις όπως αυτές της Εκκλησίας; Ποιοι και γιατί κρύβουν με τον πιο αντιεπιστημονικό τρόπο αυτήν την αλήθεια;
Ενημερώθηκε ο Μητροπολίτης για τα συμβαίνοντα στους ναούς, για τις ιαχές λίγων ευτυχώς ιερέων που διακόπτουν θρησκευτικές τελετές για να παρατηρήσουν μια γιαγιά που «τόλμησε» να μπει στην Εκκλησία με μάσκα; Ζήτησε να απολυμανθούν όλες οι Εκκλησίες; Προέτρεψε όλους όσοι είχαν επαφές με διαπιστωμένα κρούσματα από τα οποία πολλά, συμπεριλαμβανομένων και τριών ιερέων, νόσησαν ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ;