Δεν έχω λόγια, τουλάχιστον τούτη τη στιγμή. Μόνο δάκρυα πάνω σε μια σφιγμένη γροθιά. Η συντρόφισσα μας, η Πόπη μας, η αγωνίστρια, η δικιά μας Πόπη Χριστοδουλίδου έφυγε. Τα ξημερώματα. Είχαμε πει να μιλήσουμε για τη σημερινή γενική συνέλευση του ΕΔΟΕΑΠ. Δεν προλάβαμε.
Δεν υπάρχουν λόγια τούτη τη στιγμή, μόνο ένα μεγάλο γιατί. Και ένας απέραντος σεβασμός για τον αγώνα της τα τελευταία χρόνια.