Διαβάζουμε: «Επιχείρηση σύννεφο» στα βαλτόνερα της διαπλοκής στον ηλεκτρονικό τζόγο – Νο2 στο hitandrun
Του Αργύρη Μεζάπου
Ενώ ο λαός καλείται να πληρώσει σκληρά το νέο μνημόνιο, ένα χοντρό παιχνίδι για τη μετατροπή της χώρας σε απέραντο καζίνο ηλεκτρονικών κουλοχέρηδων, και για τον πλουτισμό μεγάλων διαπλεκόμενων συμφερόντων, παίζεται πίσω από τις πλάτες του.
Είχαμε γράψει προ εβδομάδων για την “ευαισθησία” που αίφνης, κατακαλόκαιρο, επιδεικνύουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, με πανομοιότυπα ή ακόμα και κείμενα-κόπια, σχετικά με το πρόγραμμα του ΟΠΑΠ να εγκαταστήσει σε ολόκληρη την Ελλάδα, σε 1600 “μαγαζιά”, 35.000 τυχερά ηλεκτρονικά μηχανήματα VLTs, “ηλεκτρονικά φρουτάκια” ή “ηλεκτρονικούς κουλοχέρηδες”, όπως ονομάζονται.
Η “ευαισθησία” των ΜΜΕ, ορισμένα εκ των οποίων έχουν άμεση σχέση με μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, τα οποία εμπλέκονται σε αυτό το σχέδιο, ήταν αναμενόμενη, δεδομένου ότι ο ΟΠΑΠ είναι βασικός χρηματοδότης των έντυπων και ηλεκτρονικών Μέσων. Πόσο μάλλον, αφού είναι ο μόνος φορέας που φαίνεται ότι πληρώνει με “ζεστό χρήμα”, σε αντίθεση με όλη την υπόλοιπη διαφημιστική “πιάτσα”, η οποία έχει κυριολεκτικά στεγνώσει, εξαιτίας -τώρα- και των capital controls.
Απειλούν με μισθούς και συντάξεις
Εσχάτως, προκειμένου να πεισθεί η ελληνική κοινωνία για την αναγκαιότητα της υλοποίησης του σχεδίου του ΟΠΑΠ, επιστρατεύθηκε το “επιχείρημα” ότι εάν δεν γίνει αυτό, θα πρέπει να βρεθούν “ισοδύναμα μέτρα”, ακόμα και με περικοπές μισθών και συντάξεων, προκειμένου να βρεθούν τα χρήματα που έχει προγραμματιστεί να πάρουν οι “δανειστές” από το πρόγραμμα του ΟΠΑΠ. Περί τα 300 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, δηλαδή το 30% από τον συνολικό τζίρο του ενός δισεκατομμυρίου που υπολογίζεται ότι θα έχουν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, ασκείται -έμμεσος πλην σαφής- εκβιασμός στην ελληνική κοινωνία πως αν δεν συναινέσει στην -ανεξέλεγκτη από τις αρμόδιες κρατικές Αρχές- ανάπτυξη του παιχνιδιού, ο Ελληνας πολίτης θα κληθεί να πληρώσει από το μισθό και τη σύνταξή του. Στην πραγματικότητα, πίσω από αυτόν τον εκβιασμό, οι ενδιαφερόμενοι θέλουν να θησαυρίσουν, χωρίς να δίνουν όμως τον παραμικρό λογαριασμό στο ελληνικό κράτος, το οποίο, όπως ορίζει ο νόμος, θα πρέπει να γνωρίζει τι ποσά παίζονται, για να διαπιστώσει αν και ποιος φοροδιαφεύγει, και, ως εκ τούτου, να είναι εις θέσιν να πιάσει την φοροδιαφυγή και να βάλει χρήματα στα ταμεία του.
Πρόσφατα, μάλιστα, εμφανίστηκαν δεκάδες “καταστηματάρχες”, με επιστολή τους προς την εποπτεύουσα, αρμόδια, ανεξάρτητη Αρχή, την Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων, αλλά και προς τον πρωθυπουργό, που διαμαρτύρονται για δήθεν καθυστερήσεις και κωλυσιεργία εκ μέρους της Αρχής, με αποτέλεσμα το σχέδιο του ΟΠΑΠ να κινδυνεύει να ναυαγήσει. Εκτός αυτού, άκουσον – άκουσον, προειδοποιούν το ελληνικό Δημόσιο ότι θα ζητήσουν αποζημιώσεις ύψους άνω του ενός δισ., εφόσον δεν υλοποιηθεί το σχέδιο, στο οποίο έχουν επενδύσει. Σε προηγούμενη ανάρτησή μας για το ίδιο θέμα, αναφέραμε ότι σε λίστα που υπάρχει και έχει στην κατοχή του το Hit&Run, φαίνεται ότι ήδη κάποιοι γνωστοί διαπλεκόμενοι μεγαλοεπιχειρηματίες, έχουν κλείσει συμφωνία για να ενταχθούν τα “μαγαζιά” τους στο νέο παιχνίδι. Ορισμένοι έχουν και αλυσίδες τέτοιων “καταστημάτων”. Ρωτούσαμε, δε, χωρίς βέβαια να πάρουμε απάντηση, τι σημαίνει ο χαρακτηρισμός “cloud” (σύννεφο) που υπάρχει στη λίστα των συγκεκριμένων “μαγαζιών” και γιατί τα έχουν κατατάξει σε αυτή την κατηγορία; Εύλογα επίσης, κάθε πολίτης διερωτάται τι σημαίνουν αυτοί οι νεφελώδεις χαρακτηρισμοί, και τι παιχνίδια παίζονται πίσω από τις πλάτες του Ελληνα πολίτη.
Χοντρό παιχνίδι παραπληροφόρησης
Το γεγονός ότι κάποιοι επιδιώκουν να αναπτυχθεί αυτό το σχέδιο, δίχως ουσιαστικό έλεγχο από το κράτος, και την αρμόδια Επιτροπή Παιγνίων, αποδεικνύουν καραμπινάτα στοιχεία, τα οποία φέρνει σήμερα στο φως της δημοσιότητας το Hit&Run. Κατ” αρχήν, σύμφωνα με απολύτως ασφαλείς πληροφορίες, ακόμα και σήμερα δεν δουλεύει το Κεντρικό Πληροφοριακό Σύστημα, μέσω του οποίου η Επιτροπή Παιγνίων θα μπορεί να ελέγχει ηλεκτρονικά τι παίζεται στα χιλιάδες μηχανήματα που θα στηθούν σε όλη την Ελλάδα. Κατά δεύτερον, ενώ τα “μαγαζιά” που θα λειτουργούσε το πρόγραμμα είναι χιλιάδες, έχουν κατατεθεί στις αρμόδιες κρατικές αρχές μόλις 17 αιτήσεις για έγκριση, κι αυτές σε πολλές περιπτώσεις δίχως τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Και το σημαντικότερο: Ενώ τα μηχανήματα που προβλέπεται να αναπτυχθούν, θα είναι χιλιάδες, έχουν πιστοποιηθεί μέχρι τις 30-7-2015, μόλις 30 (!).
Εύλογα, διερωτάται κανείς: Αραγε, για το ότι δεν προχωρεί το πρόγραμμα του ΟΠΑΠ, ευθύνεται η Επιτροπή Παιγνίων; Ή κάτι άλλο συμβαίνει στο παρασκήνιο, που έχει να κάνει τόσο με τα συμφέροντα μεγάλων διαπλεκομένων συμφερόντων που εμπλέκονται σε “μαγαζιά”, αλλά και σε εταιρείες εισαγωγής μηχανημάτων (“φρουτάκια”), όσο και με τον περιορισμό του ελέγχου εκ μέρους του ελληνικού κράτους; Να σημειωθεί πως, σύμφωνα με το σχέδιο του ΟΠΑΠ, κανονικά στο μέσον Απριλίου 2015 θα έπρεπε να έχουν εγκατασταθεί 4.500 VLTs σε 200 “καταστήματα” και άλλα 8.250 σε 360 “καταστήματα” στην αρχή Ιουλίου. Η ολοκλήρωση της εγκατάστασης των VLTs προγραμματιζόταν να γίνει στο μέσον Νοεμβρίου του 2015.
Παρά τους ισχυρισμούς που εμφανίζονται στα “copy paste” κείμενα και αναφορές στα ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ, ότι το ελληνικό κράτος σαμποτάρει το “μεγαλειώδες” σχέδιο ηλεκτρονικού τζόγου, φαίνεται πως μέχρι το τέλος του Ιουνίου είχαν υποβληθεί μόνον επτά αιτήσεις για πιστοποίηση των παιγνίων και μέχρι την αρχή του Αυγούστου, άλλες εννέα (!). Επιπλέον, αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, ενώ είχε δεσμευθεί ο ΟΠΑΠ ότι προς το τέλος του Ιουνίου 2015 θα είχε έτοιμο το Κεντρικό Πληροφοριακό Σύστημα, μέσω του οποίου θα ελέγχεται κεντρικά -και από την Επιτροπή Παιγνίων- τι “τζογάρει” κάθε παίκτης τυχερού παιχνιδιού, αυτό ακόμα δεν είναι έτοιμο. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι, αν και οι εμπλεκόμενοι στο σχέδιο γνώριζαν πάρα πολύ καλά ότι υπήρχαν απαιτήσεις για την ανάπτυξη ενός Κεντρικού Πληροφοριακού Συστήματος με συγκεκριμένες τεχνικές προδιαγραφές, επέλεξαν υπάρχον σύστημα εταιρείας (σ.σ. με την οποία έχουν σχέση μεγαλοεπιχειρηματικά συμφέροντα), το οποίο προσπαθούν να εναρμονίσουν με τον σχετικό Κανονισμό που έχει εγκριθεί για το σχέδιο των VLTs. Και το σημαντικότερο: Ακόμα δεν έχουν δοθεί στην Επιτροπή παιγνίων ούτε καν οι κωδικοί πρόσβασης στο Σύστημα, που έχουν ζητηθεί. Ως εκ τούτου, ακόμα δεν έχει γίνει και η απαραίτητη εκπαίδευση των χειριστών της Επιτροπής για να εξοικειωθούν με το Σύστημα.
Γιατί όλες αυτές οι καθυστερήσεις; Εχουν, άραγε, να κάνουν με τον όρο ότι στην κάρτα παίκτη πρέπει να υπάρχει, εκτός από τα στοιχεία της ταυτότητάς του, και το ΑΦΜ, προκειμένου να ελέγχεται ποιος και πόσο παίζει και να μπορεί έτσι να ελέγχεται η φοροδιαφυγή, αλλά και να μην παίζει κανείς δίχως όρια (το καθημερινό όριο έχει οριστεί στα 80 ευρώ). Σε προηγούμενο δημοσίευμά μας, είχαμε αναφέρει ότι στο παρελθόν, κατά τις συζητήσεις που έγιναν με την Κομισιόν και την Ευρωπαϊκή Ενωση (11-1-2013 έως 12-7-2013), ναι μεν το ΑΦΜ (id tax number) περιελήφθη στην εκδοχή που εστάλη στην ΕΕ (άρθρο 5), προκειμένου να ενταχθεί κι αυτό στην κάρτα παίκτη, αλλά αποσύρθηκε από όλες τις εκδοχές που καταρτίστηκαν (περιλαμβανομένου και του κανονισμού της 6-2-2015).
Τζόγος δίπλα στα σχολεία
Η τουλάχιστον περίεργη ανακολουθία στις “συνεννοήσεις” με τις αρμόδιες Αρχές του ελληνικού Δημοσίου, δεν σταματάνε εδώ. Παλαιότερα, όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, όταν είχε γίνει πρόσκληση ενδιαφέροντος σε “καταστηματάρχες” για να ενταχθούν στο σχέδιο VLTs του ΟΠΑΠ, ανέφεραν ότι τα “καταστήματα” αυτά θα έπρεπε να είναι σε απόσταση 100 μέτρων (!) . Κι” αυτό, χωρίς να ενημερωθεί η Επιτροπή Παιγνίων για τις συγκεκριμένες “προδιαγραφές” και πριν εκδοθούν οι σχετικές αποφάσεις. Τελικώς, σήμερα η απόσταση είναι στα 200 μέτρα.
Ενα επιπλέον θέμα που θέτουν οι αρμόδιες Αρχές, είναι να μην υπάρχει υπερσυγκέντρωση “μαγαζιών” με κουλοχέρηδες σε κατοικημένες περιοχές. Μέχρι τις 30-7-2015, η Επιτροπή Παιγνίων, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, δεν είχε λάβει καμία απάντηση για τη σχέση ανάμεσα σε αριθμό πρακτορείων και πληθυσμό της κάθε περιοχής όπου αυτά εγκαθίστανται, προκειμένου να αποτραπεί η υπερσυγκέντρωση πρακτορείων στην ίδια περιοχή, ούτε επίσης για τις αποστάσεις ανάμεσα στα πρακτορεία.