Διαβάζουμε στη «ΚΟΝΤΡΑ»
«Αγχος; Τι άγχος να ‘χω». Με τους μπράβους ν’ ακολουθούν σε απόσταση ασφαλείας (να μην τους πιάνει το τηλεοπτικό πλάνο), με κατακόκκινο μπλουζάκι και τους κομπάρσους ακροβολισμένους πρωινιάτικα στις καφετερίες να τον αποθεώνουν («γειά σου Βαγγέλα, ολυμπιακάρα»), ο εφοπλιστής Μαρινάκης απάντησε αφοπλιστικά στην ηλίθια δημοσιογραφική ερώτηση. Τι άγχος να χει ένας καπιταλιστής του δικού του εκτοπίσματος; Αυτός δεν είχε άγχος όταν έβαζε έναν μπροστινό του να διεκδικήσει το δήμο Πειραιά, περιοριζόμενος ο ίδιος στον… ταπεινό ρόλο του δημοτικού συμβούλου. Αυτός δε δίστασε να συναντηθεί με τη Δούρου σε πειραιώτικη ψαροταβέρνα, για να περάσει σε όλους το μήνυμα «εγώ θα τη βγάλω περιφερειάρχη». Αυτός έχει την άνεση να συναγελάζεται με όλο το μητσοτακαίικο βάζοντας άλλον μπροστινό του να οργανώσει πάρτι to know us better στα Χανιά. Σιγά μην είχε άγχος επειδή οι Τσιπραίοι μηχανεύτηκαν ένα σύστημα big brother για να μοιράσουν τις άδειες, για να μπορούν στη συνέχεια να το «πουλήσουν» στον ελληνικό λαό ως πλήγμα κατά της διαπλοκής.

Ο Μαρινάκης ήταν αποφασισμένος να πάρει κανάλι, δυο τουλάχιστον φορές είχε διαβεί την πίσω πόρτα του μεγάρου Μαξίμου (δεν ξέρουμε αν συναντήθηκε μόνο με τον Παππά ή είδε και τον Τσίπρα) και δεν είχε κανένα άγχος. Ηξερε ότι θα το έπαιρνε και το πήρε.

Οπως δεν έδειξε καθόλου αγχωμένος ο Ιβάν Σαββίδης. Ούτε στενοχωρημένος όταν τελείωσε το big brother και ανήκε σ’ αυτούς που δεν πήραν άδεια. Λέτε να πήγε αυτοπροσώπως και να κλείστηκε επί τριήμερο σε μια διαδικασία που -όσο να ‘ναι- είναι εξευτελιστική για καπιταλιστές, για να συγκαταλέγεται στους χαμένους; Μήπως επιδίωξή του ήταν απλώς να καταγραφεί στην ατζέντα των καναλαρχών, ώστε να πάρει στη συνέχεια ένα περιφερειακό κανάλι, που θα εκπέμπει στη Βόρεια Ελλάδα όπου αναπτύσσει την επικράτεια των ρωσικών συμφερόντων επιχειρήσεων που εκπροσωπεί;

Δείτε και το εξής παράδοξο, που προκύπτει από τα δεδομένα που έγιναν γνωστά αμέσως μετά την ολοκλήρωση του big brother. Ο Αλαφούζος πήρε άδεια με 43.6 εκατ. ευρώ, ο Καλογρίτσας με 52,6 εκατ. ευρώ, αλλά ο Σαββίδης με 61,5 εκατ. και ο Κοντομηνάς με 61 εκατ. δεν πήραν άδεια! Δεν έχουμε προλάβει να καταγράψουμε αντίδραση του Κοντομηνά (ο οποίος δεν πήγε στη διαδικασία, έστειλε υπαλλήλους του), αλλά ο Σαββίδης βγήκε «κουλ», μοίρασε δημόσια συγχαρητήρια στους νικητές, δεν είπε τίποτα ενάντια στην κυβέρνηση, εξέφρασε την ελπίδα «πως τα χρήματα που μπήκαν στα κρατικά ταμεία και δεν τα υπολόγιζε η κυβέρνηση θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν τους ανασφάλιστους υπερήλικες Πόντιους» (sic!) και δήλωσε υποψηφιότητα για τις περιφερειακές άδειες.

Εχουμε την υποψία ότι δεν μετακόμισαν τζάμπα και βερεσέ τα στελέχη του Καμμένου στο επιτελείο του Σαββίδη. Ούτε πήγαν στο βρόντο τα υμνητικά λόγια του κυβερνητικού εταίρου για τον ρώσο «ολιγάρχη». Από την άλλη, είναι βέβαιο πως η «κουμπαροκτονία» που επεχείρησε ο Κομμένος, επιτιθέμενος συνεχώς και «άνευ λόγου» κατά του Καλογρίτσα, πήγε στο βρόντο. Οι άλλες κουμπαριές του Καλογρίτσα έπιασαν τόπο και στο φινάλε κατάφερε να πάρει τη δεύτερη άδεια με κάτι λιγότερα από 53 εκατ. ευρώ, μολονότι εκκρεμούν σε βάρος του ενστάσεις για εκπρόθεσμη κατάθεση της εγγυητικής.

Ενας άλλος μνηστήρας, ο Βρυώνης, φρόντισε να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια πριν αρχίσει το big brother, καταθέτοντας μια «μουσαντένια» εγγυητική, εν γνώσει του ότι θα απορριφθεί επειδή δεν πληροί τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις της προκήρυξης. Διαθέτει, όμως, ένα κανάλι με πανελλαδικό δίκτυο (το αγόρασε με τις γνωστές αδιαφανείς και δαιδαλώδεις διαδικασίες από τον Περισσό, που χρυσοπούλησε τις συχνότητες του 902), το οποίο θα προσπαθήσει να πουλήσει είτε στον Καλογρίτσα είτε στον Μαρινάκη. Μπορεί να έχει κιόλας κλείσει τη συμφωνία «κάτω από το τραπέζι», γι’ αυτό και αποσύρθηκε μ’ αυτόν τον γελοίο τρόπο.

Ο καπιταλιστής με τη μεγαλύτερη οικονομική επιφάνεια ανάμεσα σ’ όλους τους συμμετέχοντες στο big brother, ο Βαρδινογιάννης, κατέβηκε στο διαγωνισμό με δύο εταιρίες (το STAR και μία κυπριακή) και έφυγε χωρίς κανάλι!

Φαίνεται ακατανόητο, όμως ποιος από εμάς είναι σε θέση να γνωρίζει εκ των προτέρων την επιχειρηματική στρατηγική του ομίλου Βαρδινογιάννη στον τομέα της τηλεόρασης; Είναι χαρακτηριστικό ότι οι προσφορές των δύο βαρδινογιαννικών εταιριών έμειναν στα 13 εκατ. ευρώ (STAR) και στα 18 εκατ. ευρώ (η κυπριακή). Εμειναν δηλαδή, στο ύψος που υπολογιζόταν ότι αξίζει μια τηλεοπτική άδεια πανελλαδικής εμβέλειας στη σημερινή Ελλάδα και επί της ουσίας τα στελέχη του ομίλου Βαρδινογιάννη δεν πήραν μέρος στο διαγωνισμό (αρκεί να σκεφτούμε ότι οι υπόλοιποι, πλειοδότες και μειοδότες, κινήθηκαν σ’ ένα εύρος μεταξύ 43,6 και 75,9 εκατ. ευρώ).

Το γεγονός ότι η απόσταση των εταιριών Βαρδινογιάννη από τις υπόλοιπες είναι τεράστια, δείχνει ότι τα στελέχη του ομίλου είχαν εντολή να έχουν τυπική και μόνο παρουσία στο διαγωνισμό. Ο όμιλος, βέβαια, διαθέτει το Star, ένα κανάλι πανελλαδικής εμβέλειας καλά οργανωμένο. Ε, δε θα το πετάξει στα σκουπίδια. Κάποια στρατηγική έχει ασφαλώς, την οποία δε θα την επεξεργαστεί τώρα, υπό το βάρος της «ήττας», αλλά την έχει ήδη επεξεργασμένη.

Στην πραγματικότητα, το παιχνίδι για τις συχνότητες δεν έχει κλείσει. Δεν αναφερόμαστε μόνο στις δικαστικές εκκρεμότητες, που είναι πολλές, αλλά και στο γεγονός ότι υπάρχουν καπιταλιστές με άδεια και χωρίς κανάλι και καπιταλιστές με κανάλι και χωρίς άδεια. Αρα, θα συνεχιστεί το μεταξύ τους παζάρι από νέα βάση (μετά το αποτέλεσμα του διαγωνισμού) και ενόψει των περιφερειακών και των θεματικών αδειών. Υπάρχουν και τα δύο συνδρομητικά δίκτυα, καθώς και οι δυνατότητες δορυφορικής μετάδοσης και Web TV, στην οποία κάποιοι μπορεί να στραφούν, επενδύοντας στο μέλλον. Το «παιχνίδι» Θα συνεχιστεί και θα είναι συνεχώς «χοντρό».

«Φαντάζεστε πως έχουμε την εντύπωση ότι όλοι αυτοί που διεκδικούν την άδεια πάνε με το σταυρό στο χέρι;». Το είχε πει ο Τσίπρας πριν από λίγο καιρό στον Παπαχελά του ΣΚΑΙ. Αφού δεν πάνε με το σταυρό στο χέρι, γιατί προσπαθεί η συριζοπροπαγάνδα των ημερών να μας πείσει για το αντίθετο; Σύμφωνα μ’ αυτή την προπαγάνδα, ο Μαρινάκης, ο Σαββίδης, ο Κοντομηνάς, ο Βαρδινογιάννης, ο Αλαφούζος, ο Κυριακού, ο Καλογρίτσας, ο Βρυώνης (τυχαία η σειρά παράθεσης των ονομάτων) δεν είναι διαπλεκόμενοι. Α, πα, πα, αυτοί είναι καθωσπρέπει επιχειρηματίες, που ναι μεν θέλουν να βγάλουν κέρδος, όμως σέβονται τους κανόνες του παιχνιδιού, δεν έχουν πρόθεση αισχροκέρδειας αλλά λελογισμένης κερδοφορίας, δε θα χρησιμοποιήσουν τα κανάλια για να πετύχουν αλλότριους σκοπούς και κυρίως θα υπερασπιστούν το αγαθό της πλουραλιστικής ενημέρωσης. Και μετά ξύπνησαν (όσοι χάβουν τέτοιες παπαριές).

Η ίδια η εξέλιξη του διαγωνισμού επιβεβαιώνει ότι θα έχουμε επανάληψη των ίδιων φαινομένων, με τη συμμετοχή παλιών και νέων «νταβατζήδων». Αυτό ακριβώς υπαινίχτηκε ο Χατζηνικολάου, που ήξερε προφανώς τη στρατηγική του ομίλου Βαρδινογιάννη, όταν έγραφε στο Twitter; «Οταν μοναδικό κριτήριο για την απόκτηση τηλεοπτικής άδειας είναι το οικονομικό, τι νόημα έχουν οι ανοησίες περί «κτυπήματος της διαπλοκής»;».

Οι Τσιπραίοι υποτίθεται ότι περιόρισαν τις άδειες σε τέσσερις, γιατί τόσες σηκώνει η ελληνική αγορά. Αν οι άδειες ήταν περισσότερες, τα κανάλια θα ήταν ζημιογόνα, οπότε οι ιδιοκτήτες τους θα το έριχναν στη διαπλοκή, υποστηρίζει η συριζοπροπαγάνδα.

Και τώρα τι γίνεται που οι άδειες «χτυπήθηκαν» σε τιμές πολλές φορές πάνω από την προϋπολογιζόμενη; Γύρω στα 15 εκατ. ευρώ κατά μέσο όρο υπολόγιζαν την κάθε άδεια. Αντί για 60 εκατ. συνολικά, ο διαγωνισμός «κάθησε» στο αστρονομικό ποσό των 246 εκατ. ευρώ! Τέσσερις φορές πάνω. Η υπέρβαση δεν προέκυψε, βεβαίως, επειδή οι καπιταλιστές και τα στελέχη τους, κλεισμένοι στο κτίριο της Καλλιθέας, χωρίς επαφή με τον έξω κόσμο, κατελήφθησαν από τον «πυρετό του χρήματος» και δεν ήξεραν τι έκαναν, με αποτέλεσμα να πάρουν άδειες για κανάλια που θα είναι εξαρχής ζημιογόνα. Ολοι υπολογίζουν στα κέρδη που δεν εγγράφονται στους ισολογισμούς των τηλεοπτικών επιχειρήσεων, αλλά αποκτώνται μέσω αυτού που ο Μητσοτάκης (πατήρ) πρώτος ονόμασε διαπλοκή.

Οπως και να ξαναμοιραστεί η πίτα ανάμεσα σε παλιούς και νέους μιντιάρχες, η διαπλοκή θα εξακολουθήσει να ζει και να βασιλεύει. Τα αστικά ΜΜΕ και ειδικά η τηλεόραση, ως το πιο ισχυρό απ’ αυτά στη σύγχρονη εποχή, διαδραματίζουν διπλό ρόλο. Από τη μια, λειτουργούν ως συλλογικοί προπαγανδιστές και ιδεολογικοί μηχανισμοί της αστικής τάξης, με στόχο τον αποπροσανατολισμό του λαού και την εμπέδωση της αστικής ιδεολογίας. Από την άλλη, λειτουργούν ως εργαλεία των καπιταλιστικών ομίλων που τα κατέχουν (και άλλων ομίλων που ζητούν «βοήθεια»), με στόχο την προώθηση των ιδιαίτερων συμφερόντων τους, την επιρροή στους αστικού πολιτικούς συσχετισμούς κτλ.