Το υπουργείο Χρυσοχοϊδη συνεχίζει το κυνήγι του Μανώλη Κυπραίου

Έκκληση για χρηματική βοήθεια για τον δικαστικό αγώνα που ξεπερνά πλέον τα 9 χρόνια απήυθυνε ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος, ο ρεπόρτερ που έχασε την ακοή του έπειτα από βόμβα κρότου λάμψης που εκτόξευσαν τα ΜΑΤ στη διαδήλωση της 15ης Ιούνη 2011. Ο Μανώλης Κυπραίος δικαιώθηκε πρωτόδικα από 3μελές Πρωτοδικείο Αθήνας

το οποίο καταδίκασε τα ΜΑΤ για την επίθεση εναντίον του. Το ελληνικό δημόσιο δεν το έβαλε κάτω και τέσσερις μήνες μετά, κατέθεσε έφεση, ενώ είναι αποφασισμένο να φθάσει την υπόθεση σε ανώτατο βαθμό έως και το ΣτΕ. Ο δικαστικός Γολγοθάς είναι πολυδάπανος και ο δημοσιογράφος κάνει έκκληση για οικονομική στήριξη. (εδώ είναι η σελίδα που μπορείτε να

συνεισφέρετε για τη μάχη του. Ποιό όμως είναι αυτό το “ελληνικό δημόσιο” που αντί να ζητήσει μια συγγνώμη, επιμένει στην επίθεση; 

Πρόκειται φυσικά για το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, το οποίο από την πρώτη στιγμή και στη διάρκεια δυο κυβερνήσεων, της συγκυβέρνησης Σαμαρά και της συγκυβέρνησης Τσίπρα, χρησιμοποιεί την ίδια επιχειρηματολογία. Δικαιολογεί τις βίαιες επιθέσεις της της μονάδας των ΜΑΤ χωρίς διακριτικά με το γνωστό ρόμβο στο κράνος τους, δυνάμεις που πρωτοστάτησαν σε επιθέσεις ενάντια σε δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ τη διετία των μεγάλων λαϊκών κινητοποιήσεων.

 Στο πολυσέλιδο έγγραφο που κατατέθηκε στην πρώτη δίκη αναφέρεται επί λέξη: « Η χρήση των όπλων από τους αστυνομικούς γίνεται: Α) Στις περιπτώσεις που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 1 του νόμου 29/30.4.1943, εφόσον υπάρχει απόλυτη ανάγκη και αφού εξαντληθούν όλα τα ηπιότερα μέσα. Β) Για τη διάλυση των παρσάνομων δημόσιων συναθροίσεων. Στο ίδιο υπόμνημα χρησιμοποιούνται δυο νομοθετήματα της χούντας, το Βασιλικό Διάταγγμα 269/1972 «Κανονισμός διαλύσεως δημόσιων συναθροίσεων» και το Νομικό Διάταγμα 794/1971.

Με αυτά τα επιχειρήματα (αξίζει να σημειωθεί πως τα διατάγματα που χρησιμοποιεί είναι της Γκεστάπο του 1943 και της Χούντας το 1971), το υπουργείο υπό τον Μ.Χρυσοχοϊδη πλέον, ισχυρίζεται πως «δεν αποδείχθηκε ότι τραυματίστηκε σοβαρά (κώφωση) από χειροβομβίδα κρότου-λάμψης, ότι αυτές οι χειροβομβίδες δεν προκαλούν τραυματισμούς(!), ότι φταίει ο ίδιος ο δημοσιογράφος κατά 95% γιατί δεν φρόντισε να προστατεύσει τον εαυτό του και να μην βρίσκεται στα επεισόδια…Και καλά το υπουργείο της αστυνομίας κάνει τη δουλειά του, προστατεύει με διατάγματα της Χούντας τις βίαιες δυνάμεις των ΜΑΤ. Ο δημοσιογραφικός κλάδος πως ανέχεται να συνεχίζεται αυτή η επίθεση; Τα πολιτικά κόμματα θα καταδικάσουν τη σπουδή του “ελληνικού δημοσίου”;

Μετά από 9 χρόνια, ο δημοσιογράφος δικαιώθηκε και τώρα πρέπει να αντιμετωπίσει την επίθεση οικονομικού στραγγαλισμού. Ο ίδιος γράφει στο μήνυμα του.

Καλοί μου φίλοι, συνάδελφοι και συμπολίτες. Οπως γνωρίζετε παρά την πρωτόδικη δικαίωσή μου για την επίθεση των ΜΑΤ που με άφησε ανάπηρο, το ανάλγητο κράτος σε μια ακόμη επίδειξη ισχύος απέναντι στους πολίτες του, συνεχίζει ακάθεκτο τη σύγκρουση μαζί μου προχωρώντας σε έφεση και αποφασισμένο να φτάσει μέχρι την εκδίκαση σε 3ο βαθμό στο ΣτΕ.

Σε κάθε άλλο δημοκρατικό κράτος, θα είχε ζητηθεί συγνώμη. Ομως αν δεν έχεις μπάρμπα στη Στουρνώνη, συγνώμη στην Κωρώνη (πως μου ήρθε αυτό;) το κράτος σε κυνηγά χωρίς αιδώ και έλεος.

Το ελληνικό δημόσιο δεν πληρώνει παράβολα, δεν πληρώνει δικηγόρους, εμπειρογνώμονες, ειδικούς, τίποτα. Ολα αυτά τα έχει ΔΙΚΑ ΤΟΥ, απαλλάσσεται, για να τα χρησιμοποιήσει εναντίον οποιοδήποτε του σταθεί εμπόδιο ή του δημιουργήσει εμπόδια στην άσκηση της παρά-δημοκρατικής κυριαρχίας του.

Αντίθετα, ενας αδικημένος πολίτης πρέπει να διαθέτει έναν τεράστιο κουμπαρά με χρήματα για να πληρώνει από παράβολα, έως ότι πιο παλαβό μπορείτε να φανταστείτε που θα του ζητηθεί. Και αυτό γιατί; Για να λυγίσει και να μη μπορέσει να συνεχίσει.

Δυστυχώς, μετά από 9 χρόνια συνεχών εξόδων που δεν τα βάζει ο λογισμός σας, ο κουμπαράς μας δεν έχει άλλα χρήματα.

Μοναδική πηγή για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε αυτή την ανελέητη δικαστική διαμάχη με το δημόσιο, είσαστε εσείς. Ετσι δημιουργήσαμε αυτή την ολοφάνερη και προσβάσιμη σε όλους ιστοσελίδα δωρεάς όπου όποιος πολίτης θέλει, μπορεί να συνεισφέρει.

Δεν υπάρχει ανώτερο ή κατώτατο ποσό, παρά μόνο αλληλεγγύη. Για εμάς το 1 ευρώ που θα κατατεθεί έχει την ίδια αξία με τα 100, τα 1.000. Η πράξη μετράει. Εξάλλου νομοτελειακά, πάντα οι μέλισσες κερδίζουν τους λύκους.

Ελπίζουμε να μας βοηθήσετε σε αυτό το δύσκολο και γεμάτο αγκάθια αγώνα. Εναν αγώνα που δεν τον επιλέξαμε εμείς, αλλά μας έλαχε να τον δώσουμε για όλους

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *