Πριν από λίγο διάβασα ένα άρθρο με τίτλο “Η μωρία των αστών”. Το ‘χει γράψει συντάκτης του ΔΟΛ στην Εφημερίδα των Συντακτών και “κλαίει” γιατί δεν ήρθε η παλιά, καλή, ορθόδοξη, αστική τάξη να σώσει τον ΔΟΛ, όπως έχει γίνει με άλλες εφημερίδες στην Ευρώπη, οι οποίες είναι “ανεξάρτητα” (το λέει, ναι) όργανα της αστικής τάξης. Και υπενθυμίζει στην αστική τάξη ότι έχει ανάγκη από τέτοια “όργανα”. Το υπενθυμίζει γιατί φοβάται ότι η μία μερίδα της αστικής τάξης τον έριξε στα νύχια της άλλης μερίδας της αστικής τάξης και είπε να τους θυμίσει τα “πραγματικά τους ταξικά συμφέροντα” (που δεν τα ξέρουν οι αστοί, τα ξέρει ο δημοσιογράφος…)
Για όποιον δεν κατάλαβε: ο δημοσιογράφος λέει -από μόνος του- ότι ο ΔΟΛ ήταν όργανο της αστικής τάξης. Και όχι μόνο δεν έχει πρόβλημα με αυτό, αλλά θεωρεί ότι αυτό κατοχύρωνε και την “ανεξαρτησία” του (από τις υπόλοιπες τάξεις, να υποθέσω;)
Είχα ήδη φρικάρει με την υμνητική στο ΒΗΜΑ αρθρογραφία για τον “υπέροχο επιχειρηματία κύριο Μαρινάκη” που τους αγόρασε (πνα μη σχολιάσω ότι τα ΝΕΑ έβαλαν -την επομένη μέρα- ακόμη και ποδοσφαιρική μπάλα στο εξώφυλλο, προβλέποντας τι θα θελε ο νέος ιδιοκτήτης!), αλλά βλέπω ότι και η τάχα-μου “κριτική στάση” ενάντια στον νέο ιδιοκτήτη διέπεται από το ίδιο ακριβώς πνεύμα: “αγαπητοί αστοί, είμαστε στη διάθεσή σας, ελάτε να μας χρησιμοποιήσετε”. (Μόλις ανέβει στο ίντερνετ, θα το ανεβάσω γιατί φοβάμαι ότι δεν με πιστεύετε ότι τα λέει έτσι…).
Ξέρετε ότι στήριξα το ΒΗΜΑ και τα ΝΕΑ όταν τα βγαζαν οι εργαζόμενοι, για να μη χάσουν τη δουλειά τους. Είμαι επίσης εξοικειωμένη με τις αντιφάσεις κάθε εργαζόμενου που θέλει να κρατήσει τη δουλειά του. Αλλά με αυτού του τύπου τη “δημοσιογραφία”, δεν γίνεται παρά να θεωρώ ότι είναι ό,τι χειρότερο μας έχει συμβεί. Και αποδεικνύεται ότι δεν είναι απλώς εθελόδουλοι, δεν έχουν και πρόβλημα να το διατυμπανίζουν ως… επιθυμητό!
Καλό θα ήταν να πάθαιναν μια ήττα στις εκλογές της ΕΣΗΕΑ που έρχονται (αν και δεν ελπίζω πολύ…). Σε κάθε περίπτωση, κάθε ψήφος στην Πρωτοβουλία για την Ανατροπή στην ΕΣΗΕΑ είναι μια αντίθεση σε αυτό το “είδος” αναισχυντίας…