Κι ενώ η ΕΣΗΕΑ έχει εκλογές, η κυβέρνηση ποινικοποεί την ελευθερία άποψης!

ποινικοποίηση-1Από το omniatv

Στις 31/05/2017 τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης με τίτλο: «Μέτρα Θεραπείας ατόμων που απαλλάσσονται από την ποινή λόγω ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής» και λοιπές διατάξεις. Με το προς διαβούλευση κείμενο τροποποιείται το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα, με δύο νέες παραγράφους στο 187 («περί εγκληματικής οργάνωσης») και τρεις νέες παραγράφους στο 187Α («περί τρομοκρατικής οργάνωσης»), τον λεγόμενο «τρομονόμο».

Οι νέες παράγραφοι προβλέπουν ποινές για «όποιον δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει σε» τέλεση των αδικημάτων που περιγράφονται στο άρθρο 187 & 187Α. Αυτό αποτελεί μια ιδιαίτερα ευρεία διατύπωση που μπορεί κάλλιστα να οδηγήσει σε ποινικοποίηση του δημόσιου λόγου, μια πρόταση που είδαμε ήδη να διατυπώνεται από το πολιτικό και μηντιακό σύστημα με αφορμή τις αντιδράσεις στην πρόσφατη ενέργεια (25/05/2017) κατά του πρώην τραπεζίτη και πρωθυπουργού της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ (2011), Λουκά Παπαδήμου.

Άλλωστε, αμέσως μετά από εκείνο το συμβάν και με αφορμή αναρτήσεις στο Facebook, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, απέστειλε τις αναρτήσεις που επιθυμούσε να διωχθούν στον αναπληρωτή υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Νίκο Τόσκα, ο οποίος με τη σειρά του απέστειλε αναφορά-έγκληση στον αρμόδιο εισαγγελέα για να γίνει προκαταρκτική εξέταση (27/05/2017).

Οι διατάξεις που φέρνει λοιπόν τώρα προς διαβούλευση ο υπουργός Δικαιοσύνης, Σταύρος Κοντονής, μπορούν να θεωρηθούν πως εντάσσονται σε μια ευρύτερη προσπάθεια καταστολής του «μη αρεστού» δημόσιου λόγου, μέσα στο πλαίσιο οικοδόμησης τρομοϋστερίας από ΜΜΕ και πολιτικούς, στην Ελλάδα αλλά και γενικότερα στην Ευρώπη.

Και οι παρατηρήσεις από τον τοίχο της

Natassa Tsoukala

Η τροποποίηση του 187Α. Ποινικοποίηση (και) της κατάρας;

Είναι κοινός τόπος στους νομικούς ότι ένας ποινικός νόμος που υιοθετείται ως απάντηση σε ένα γεγονός της επικαιρότητας είναι, εξ ορισμού, κακός νόμος.
Δεν έχει την απαιτούμενη απόσταση από το κοινωνικό γίγνεσθαι για να είναι νηφάλιος.
Έχει συχνά δημαγωγικό χαρακτήρα επειδή, αντί να ενδυναμώνει το δίκαιο με σκοπό την κοινωνική ειρήνη, τείνει να ικανοποιήσει την κοινή γνώμη ή συγκεκριμένες ομάδες συμφερόντων για ψηφοθηρικούς σκοπούς.
Καθώς είναι υποταγμένος σε πολιτικές και όχι δικαιικές σκοπιμότητες, προκαλεί χειρότερη αταξία από αυτή που φαινομενικά επιδιώκει να καταπολεμήσει.
Καθώς είναι επεξεργασμένος υπό την πίεση των γεγονότων, είναι συχνά επικίνδυνος επειδή είναι ασαφής.

Τρεις μόνο παρατηρήσεις για την προτεινόμενη τροποποίηση του 187Α :
– Είναι περιττή: η πρόκληση για εκτέλεση κακουργήματος ή πλημμελήματος προβλέπεται ήδη από το α. 186 Π.Κ.
– Είναι επικίνδυνη : η εφαρμογή της συνεπάγεται μεν στενή επιτήρηση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης από τις αρχές, αλλά θα προκαλέσει και μια ανάλογη, αν όχι στενότερη, επιτήρηση και από τους ίδιους τους χρήστες, με πιθανολογούμενη έξαρση των μεταξύ τους καταγγελιών. Όσοι δεν αλληλοεξοντωθούν, θα εξοντωθούν από τον αυτόνομο έλεγχο του κατασταλτικού μηχανισμού. Ώσπου να μάθουμε όλοι μας ότι δεν έχουμε δικαίωμα να εκφραζόμαστε ελεύθερα.
– Είναι επικίνδυνη : δεν προβλέπεται αιτιώδης σχέση μεταξύ της «διέγερσης» και της τέλεσης του όποιου επίμαχου αδικήματος. Επομένως, καλύπτει ένα εν δυνάμει άπειρο φάσμα κριτικών σχολίων και δηλώσεων.

Μία απορία έχω : ο νομοθέτης τιμωρεί και τις κατάρες; Εάν καταραστώ ένα δημόσιο πρόσωπο, ή αν αποκαλέσω Θεία Δίκη αυτό που παθαίνει ένα δημόσιο πρόσωπο, εμπίπτω στις διατάξεις του νόμου; Έχω δικαίωμα να επικαλεστώ τη θεία δικαιοσύνη ή όχι; Κοινώς, τολμάει ο νομοθέτης να υπεισέλθει στο χώρο άσκησης του θρησκευτικού μου συναισθήματος, ή εκεί διατηρείται η ελευθερία του λόγου;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *